I
bu gün aylardan ne?
günlerden hangi gün
tarih düşeceğim sol yanına
bu mektubun
ne zaman ki yağmurum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Tekrar okumak güzeldi...şair, kalemine saygılar.
KUTLUYORUM.
Sayın Sait Açıkgöz,
İnsan olmanın olgunluğundan dorukları yakalmış engin gönlünüzdeki ucsuz bucaksız sevgi, bu şiirinizle bütün dünya çocuklarını da anne sevgisiyle kuşatarak okurun yüreğini,' işte keşke böyle olsa!' dileğiyle yağmur gibi yaşlara boyuyor.
Sevgili Abim! Şiirinizde annelik içgüdüsüyle çocuklarını sacaklığıyla, ve öğrettikleri ile sarmak isteyen öğretmen portresinin izleri var. Evet Filistinde, Irak'ta ve sömürünün devam ettiği her yerde anne sıcaklığı ve şefkati bekleyen milyonlarca çocuk var. Dilerim zaman onların hasretine son verir. Yüreğine sağlık. Mehmet ARI
Annenize Mektuplar şiirleriniz gerçekten çok güzel.
Türk Dili ve Edebiyat okumanın ayrıcalığını hep beraber görmekte ve okumaktayız.Kelime zenginliğiniz,uslubunuz nacizade şiir yazan bizleri imrendiriyorsunuz.Çalışmalarınızda başarılar dileriz,saygıyla.
Her 3 mektubunu da bir soluk ta okudum.Ben gerçekte kolay kolay haketmeyen şiirlere yorum yapan ve puan veren biri değilim.Şiirlerin,her yönüyle (özellikle de verdiği etkileyici ve duygu yüklü mesajlarıyla ) harika Can Dost. Mektuplarının annene ulaşıp ulaşamayacağını bilemiyorum.Ama hayattaysa onun ellerinden öpüyor,değilse Allah'tan rahmet diliyor,senin de duygulu ve duyarlı yüreğinden öpüyorum.Tam puanla selam ve sevgiler.
376-ANNE
Yalnızlık deryâsında çocukluğum kayboldu,
Çilemdeki acıyı yıllar silmedi anne!
Sensizlik dünyâsında gençliğim harap oldu,
Rûhumdaki fırtına aslâ dinmedi anne!
Elâlem al giyerken, ben karalar bağladım,
Bir yavru “anne! ” dese, yüreğimi dağladım.
Yaşıtlarım gülerken, hep oturup ağladım,
Gönlüm düğün, bayramdan hiç tat almadı anne!
Bir anne “kuzum! ” dese, ben hep boynumu büktüm,
Gözlerim bulutlandı, hep boncuk boncuk döktüm.
Yüreğim kan ağladı, sonsuz acılar çektim,
Hâlimi, hatırımı soran olmadı anne!
Canım yandı, hiçbir can yanmadı canın gibi,
Rûhumu ısıtmadı hiçbir şey tenin gibi.
“Can,ciğerim” demedi hiç kimse senin gibi,
Yüreğim boşalınca, yerin dolmadı anne!
Adım “öksüz” olunca, neşem terk edip gitti,
Baş çâresiz kalınca, dertler perişan etti.
Hasret esir alınca, vuslat umudum bitti,
Beni hüzünden başka bir şey bulmadı anne!
Dişi kuş olmayınca, yuva huzur bulmazmış,
Eğer anne olmazsa, baba değer bilmezmiş.
Boyun bükük olursa, meğerse yüz gülmezmiş,
Kaderim ağlamakmış, yüzüm gülmedi anne!
Ne olur bayramlarda bizlerle oluversen!
Gönlümdeki pınara sevginle doluversen.
Giderken kucağına oğlunu alıversen,
Ömrümde neşe,huzur,güven kalmadı anne!
Nazım İNCE
Çukurova'nın Gülleri
Gurup Kurucusu
Eee hocam 68 lilerden başka türlü dizeler çıkacak değil ya..Harika bir şiir ve anılarda yolculuk yaptım, teşekkürler tebrikler sayın hocam.sevgilerimle
Mükemmel üç şiir okudum.Yürekten geldiği belli dizeler...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta