Rüzgar eser savurur kuru yaprağı,
Bahar biter hazan düşer bağlara.
Unutma ki cömert kara toprağı,
Selam söyle dumanlı şu dağlara.
Yolcu isen yolda izi görmeli,
Gönül bahçesinden gülü dermeli,
Hakikatin sırrına tez ermeli,
Aldanma hiç geçen sahte çağlara.
Dost bildiğin bazen yara açandır,
Zor gününde senden ilk o kaçandır,
İyilik ki etrafa nur saçandır,
Güvenme hiç o örümcek ağlara.
Sabır ile koruk helva olurmuş,
Arayanlar elbet hakkı bulurmuş,
Kibir eden en sonunda solurmuş,
Bakma öyle o yüksekçe tuğlara.
Elden gelen öğün olmaz bilesin,
Göz yaşını kendi elin silesin,
İsterim ki her daim sen gülesin,
Aldırma hiç şu virane bağlara.
Söz biter de mana kalır özünde,
Mühim olan doğruluktur sözünde,
Kul Mehmet der şafak vakti gözünde,
Güneş doğar elbet bizim dağlara...
Hasan Belek
27 Kasım 2007
Kayıt Tarihi : 27.11.2025 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!