Su Aynası- Garib Çoban Şiiri - Engin Dem ...

Su Aynası - Garib Çoban

Keşke dedirten insanlara rağmen, hayat uçan bir kuşu, yağmur yağdıran bulutu, meyve veren ağacı seyrettikçe, neyse demeyi de
öğretiyor.
Ateşin gölgesi yoktur, yarı dalgın düşüncelerde.
İnsan ağlaması gerekirken, gülüyor yaz birdenbire gelince.
Ara sıra ayın doğuşunda mehtabın kıyısında düşünceye dalanları şems vakti arıyorum.
O yüzden, insanın içindeki yangını dışarıdan bakan göremez.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Günün her hali mısraya dönüşen vakitlerde gelir gül kokusu.
Sen içine yönel!..
Gül mevsiminde oturuyor insan kenar kahvehanelerde.
Dışından seni habersiz sansınlar.
Bir düşünce geliyor duyguları köpürte köpürte.
Sanki rotasını yitirmiş gurbet gemisi gibi.
Ne güzel haldir ki o!..
Derler ki, sen akıllı ol, seni deli sansınlar.
Ölüm döşeğindeki insanların, hayatlarına geri dönüp baktıklarında gördükleri bir numaralı pişmanlık, keşke hayatı bu kadar ciddiye almasaydım pişmanlığıdır.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

İnsanı her anda taptaze yapan aşkıdır.
Özündeki aşktır.
Hesapsız kitapsız beklentisiz koşulsuz aşktır.
Hatırla; aşk dışarıdan gelmez, içeriden hak edilir.
Hiçbir dünya maddesi zenginlik kaynağı değildir.
Onlar sadece imtihan aracıdır.
Kundağın da, kefenin de cebi yoktur.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Asıl zenginlik, sahip olduğunuz herşeyi kaybettiğinizde sizde kalandır.
İyininde, kötününde senin tekamülüne hizmet ettiğini anladığında!..
O zaman iyiye duyduğun minnet gibi kötü.
Rolü oynayana da minnet ve şükran duyup teşekkür edeceksin.
İşte o zaman gerçek bir insan olacaksın.
O zaman tam ve bütünün sinesinde olacaksın.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Sabırın dışarıdaki dünya ile değil.
İçerideki ben ile bir ilgisi var.
Dışarıya sabretmiyoruz, kendi benliğimizi elekten geçirerek, saf özümüzle hemhal olmayı öğreniyoruz.
Sabır dışarısı için değil bilakis için içi içindir.
Sabır geldiğinde muazzam bir huzur ahenk de gelir.
Herkes kendi rolünü oynuyor, kendi rolünü canlandırıyor.
Sende öyle, kendi rolünü oynuyorsun.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Senin işin rollerini oynayan insanları suçlamak yada yargılamak değil.
Kendini bu var oluşta bir ve bütün olana taşıyacak bilince yükseltmeye özsevgiyle gayret etmektir.
Haklı olmaya, haklılığını ispat etmeye haklı görülmeye ihtiyacın yok ki.
O egonun kendini var etme ihtiyacıdır.
Sen hakla ol, bu her şey için yeter.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Sevince; hiç bir şeyi seni sevsin diye yapmazsın.
Her şeyi onu sevdiğin için yaparsın.
Ne hikmetse yakınlarım, dostlarım, arkadaşlarım tüm dertlerini bana dökerler.
Bu, yoruyor beni.
Göle, dereye çöp atılırsa kirlenirler.
Deniz de bir süre sonra kirlenir.
Okyanus öyle mi ya? İçine ne atarsan at eritir, umurunda olmaz.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Sevginin sırrı şudur, herkes kendini sever!..
Herkes kendisinden bir şeyler bulduğu
karşısındakini sever.
Böylece sevdiği gene kendi olur!.
Sende ben kendimi sevdim, ben yola aşığım, sen dünya putlarına.
Çünkü üstünde tanıştık, altında buluşuruz, buda yolun aşkı olsun mu.
Bazen tamam diyorum yeter bu kadar yaşadığım.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

O kadar yakınsın ki bana, bir o kadar da uzak.
En çok da yakınlığın içinde ki O uzaklık yorar insanı.
Olanı olduğu gibi kabul edemezsen.
Çağımızın en sıradan olgusu kendilerini bilgili, eğitimli ve aydınlanmış sayan, bir sürü gereksiz şey bilen insanların, hem hayatın anlamını bilmeyerek hem de bu bilgisizlikten gurur duyarak çok derin bir cehalete kapılmış olmalarıdır.
Sevgiye dokunamazsın ama herşeyi güzelleştirdiğini bilirsin.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Mutluluk gariptir; sen onu aramadığın zaman gelir.
Gölgelere karışıyor insan zaman içinde bir şey kımıldarken.
Çağımızın en büyük hastalığı amaçsızlık.
Can sıkıntısı, anlam ve amaç eksikliğidir.
Mutlu olmak için çaba göstermediğinde, beklenmedik bir şekilde, gizemli bir şekilde, saflıktan, varlığın güzelliğinden doğan mutluluk oradadır.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.

Ama ben yenilmeyeceğim, sağlığı bozulanların taptıkları arasında.
Yalnızların en yalnızı olsam da Allah var.
O her yokluğun yerini tutar.
Lanetlemeler ve övgüler boştur.
Yaratılmışların hepsi kudurmuş kurt olsa, üzerime gökten korku ve kin yağsa da sen benim ölümsüz, zarar görmeyen Mevlamsın!..
Ey ebedi sığınak!..
Sığınılacak hiçbir yer kalmasa da sığınak olarak sen yetersin.
Suya benziyor göz gözü görmez gitmeler, bir ashabı keyf uykusuyla çıkıyorum garibler yokuşunu.
Sevenler rüyadaymış gibi yaşar insanın masalını.
Seven, hiçbir şeye sahip değildir, her şeyi sevgilisine teslim eder, sevdası kalbime geldi gizlendi.
(Y.ed - Kendimi Arıyorum Gören Varmı?..)