Bir albüme bakar gibi yaşıyorum artık
Gözlerim kameram
Bir sayfaya diziliyor tekmil resimleri günün
Bir koltuğa çökünce
Her akşam
Einstein’dan kalma bir çınlama
Halkalanmış bir küpe gibi
Kulağımda
Hani uzak galaksilerde doğan
Mavi bir yıldız
Hani mesafeleri uzatan ışık yılları
Hani sevmenin ve anlamanın göreceliği
Hani akşın dibine çökmüş kara delik
Hepsi var olmamın belirsizliği
Matematik şiir midir bilemem
Ama anladım
Denklemleri hiç çözmeden
Uzayın sınırı
Parmağımın ucuyla gösterdiğim
Burası
Her iki ucu da zamanın
Geçmişte ve gelecekte
Kalbimin kasılıp açılmasıyla yaşadığım
Şu an
Kayıt Tarihi : 22.7.2023 12:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!