Su Şiiri - Binali Özdemir

Yerden fışkıran bin bir kudret istersen,
Fışkıran, pınar olan su olsa gerek.
Gökte bulunan bin bir hikmet istersen,
Bu bulut, buhar olan su olsa gerek.

Kar, kırağı, çiğ, yağmur bir servet ise,
Yerde cümle canlı ona hasret ise,
Bolluk, bereketin adı rahmet ise,
Bu damla, yağmur olan su olsa gerek.

Çeşitli şekilde süt beyaz yapraklar,
İnci gibi işlenmiş, nakşını saklar,
Dünyayı, toprağı tüm beyaz kaplar,
Bu beyazlık, ‘kar’ olan su olsa gerek.

Dağlardan kükreyerek sahile koşar,
Aşılması imkansız engeller aşar,
Gece, gündüz demeden akarda coşar,
Bu akan, nehir olan su olsa gerek.
.
Gahi sakin, gah kudurmuş bir huyun var,
Uzaktan dalgasız çok berrak suyun var,
Koyuca mavi renkte, tuzlu suyun var,
Bu tuzlu, deniz olan su olsa gerek.

Kundikli, “O kudretten içtim hoş oldum,
Söndü ateşim, söndü de bir hoş oldum,
Dağda ararken onu evimde buldum,”
Bu akan, muslukta ki su olsa gerek.