su,su,su diye inleyen insanların,
ülkesi gibi bir şey.
beş yaşında henüz çocuk,
sürünerek gidermi
sudan da bir yemek kampına.
akbabalar uçuyor gökte,
avını bekleyerek.
kimine göre doğanın kanunu,
bir mecburiyet.
hiç olasılık yok mu bu kara sonda.
böyle olmamalı,beş yaşında henüz çocuk,
koşmalı sek sek oynamalı
sevgi tomurcuklarının filizlenmediği,
vicdanın paylaşılmadığı topraklar.
ağlamak çaresizlik,
henüz beş yaşında çocuk koşmalı
sek sek oynamalı
Kayıt Tarihi : 30.4.2006 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!