Su Şiiri - Dinmez Er

Bir şey var beni huzursuz eden.
Kaktüslerime vermeyi unuttuğum. / Ne?
Bir tas su…
Çatlayıp kurumuş dudakların istediği, / Ne?
Bir bardak su…
Yanan çölde bedevinin aradığı,
Kavrulan, yarılan toprağın hasreti
Göklerden inen rahmet, bereket / Ne?
Su! Su! Su!
Sofrada, ekmeğim, aşım / ve
Bir yudum su…
Orman yangınlarını söndüren,
Gönül hararetlerini soğutan o,
Billur pınarlardan akan
Bağrı yanık yolcuyu serinleten o,
Buz gibi su!
Kutsal topraklarda adı zemzem / Ne?
Dualarla kutsanmış
Yaşam pınarı, su
Toprağı çamur eden,
Şifa dağıtan su!
Son yolculukta insanoğlunu arıtan,
Ab-ı hayat,
Tek ölümsüz o / Su!

Dinmez Er / Çeşme / 2011. 11. 23 /