Tarlaya su düşence ekinler büyür,
Acep insanlar nereye doğru yürür.
Su ancak akınca yatağını görür,
Su olmazsa bütün insanoğlu ölür.
Her şeyin başı, Su’dur öyle değil mi?
İnsan açarsa ıslanır çeşme taşı.
İşte o zaman sudan akar gözyaşı,
Anlamaz insan, suda ki bu telaşı,
Su olmayınca insanoğlu kavrulur,
Suyumuz hep israfa doğru savrulur.
Ozan Zeki insanlar su da yoğrulur,
İnsan ancak susuz kaldı mı doğrulur.
OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
01.02.2019
Kayıt Tarihi : 19.5.2020 00:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!