Su tüm canlıların ortak noktasıdır.
Her canlı suya muhtaçtır.
O zaman su üzerinden ayrım yapılmamalıdır.
Bir su damacanası on dokuz litredir.
Bir damacanayı bir sebile takmak,
Kimseyi on dokuz kat alçaltmamalıdır.
Belki kimilerinden takdir kazandırır.
Öbür dünyada da birşeyler kazandırır.
Ama ne oluyor bize?
Oturuyoruz baka baka boş sebile.
Birisi su almaya gelince,
Utanmıyoruz da " Sebil boş. " demeye.
Diyenler makam kazandılar belki kendilerince.
Getiren getirince,
Yer de yarılmadı.
Herşey olağan halinde.
Suyun sınıfı olmaz.
Sudan makam kazanılmaz.
Sudan insanlar uzaklaşmamalı.
Tersine yakınlaşmalı.
Su bir gün bu bağı kurar mı?
Kuracaksa su için fazla geç kalmamalı.
Yeterince su varken bu bağ kurulmalı.
Kayıt Tarihi : 8.7.2019 18:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/08/su-419.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!