-Su Şiiri - Orhan Ateş

1
Su

2
Ürkütme toprağımı
Besleme yağmurlarını al götür maviliğimden

3
Damlalar suskun gece geçitlerinde siper
Aman vermiyor şimşekler
Rüzgâra galebe bir dilim kaldı. Onu da kopar ve git

4
Soğuk bir tutsaklıkta tütsülendi pınarlar
Su uyur mu? Düş akşamında
Düşman sarımı bir kehanet hislerim
Toprağımda çamurlaşan Su… Terk et rahmet pınarlarımı

5
Taşkınım
Tanışıklığım kar boranla
Sen git Su
Bengi hasretliğinde ıslatma tenimi
Bir kıvılcım sonun olur var git sen Su

6
Gün laleleri bitimsiz
Bitirim bir huysuzluğa cezalandım
Dudaklarım çatlamış toprak
Değmedi renginde ab-ı hayat
Kır zincirsiz ayanları
Çoğaltma filizleri içimde… Tükenmeden git Su

7
Bak…
Tek canlı yaşamıyor çevremde
Sararmış mevsimler
Buhurdanlık kokuyorsun “Su”
Buhar bulanıklığında göz merceklerim
Seçemiyorum renkleri
Cisimler seçimsiz kaldı… Göz merceklerime değmeden git Su
8
Gökyüzü senin renginde
Düşme sakın, tutun bulutlara
Gökkuşağı sende renklenirken,
Kara toprağıma kefensiz düşme Su
“Bırak dokunsun bir damla” deme sakın
Koru kendini
Dizelerimin arasına sızma.
Şiir olursun Su

9
Düşlerim düşerken damlalara
Dokunuşun vurgun bırakır gözlerime
Çare bilmem Su
Taşı delen sabrın yok bende
Hayatsız kalır ümitlerim
Can çekişlerimi bilme Su
Yağmur sesinde değil benliğim
Bilmem ben toprak kokusunu
Çürümüş kökler hayat bulmaz bende Su

10
Ateşe düşmansın
Yüreğim yangın yeri duramasın
Dilimin kuruduğu anlarda sarılırım sana Su
Güneş yanığı bir dokunuşuna bakarım hep
Dizlerim kaldırmaz, gözlerim kandırmaz
Yanık tenimi
Kokusunda olmadı toprak
Esir bulut Tanrılarına yakarmam Su
Toprakta Âdemin adı Su iken
Bedenimde Havva’dan can bulamadım Su