Su' Şiiri - Bahti_yar Arslan

bir yudum mutluluk getiren gagasıyla
mahşerin kanatlarını çekmiş

kıyametler yararcasına
semaya asılıp yere inerken
yağmurlu günde
havaya mütemadiyen
yalaz verirken
çise
kor havuzunda yatan İbrahim’e

damlalar düşemeden
buhar yayarken cehenneminde

bir karıncadır gözlerden
çektiği billurları taşıyan
kerbela yüzlü o günde

inanç ve iman
sanki buz yağdı
ateşin ateşi yaktığı
kavruk takvim günlerinin

umuttu:
akıp tükenmeyen

azimdi:
dağı delen

hayattı:
kara afrikayı bile besleyen

gökten düşen her zerreye
SU ismi o an verildi