yorgun camlarda kayıyor damlalar
hayattan ölüme dökülürcesine
bir kelebek telaşıyla akıyorlar
ve gidiyorlar, sessiz usul
hangi çiçeğe hayat verecekler
hangi gemiyi yürütecekler kim bilir
sonuçta gittiler, gökten toprağa aktılar
masalların en tılsımlısını gördüm dün gece
bir pamuk prenses canlandı camlarda
bir karagöz ile hacivat belirdi perdede
ama gittiler
gitmek için gelmişler gibi
ben ve su bir hakikatin iki hayali
toprak ve ben iki hayalin bir hakikati
ben ve ben iki hayalin iki hakikati…
Kayıt Tarihi : 25.10.2008 10:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/25/su-172.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!