Su Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Hayal dünyasına dalınca anında
Orman çıktı karşıma yemyeşil
Orman diyince yağmur, yağmur diyince su.
Çölde kalıp yanmışlara bir yudum su diyen susamışlara...
Su...
Dedim ki iki Hidrojen bir Oksijen eşittir su.
Sonra ne olduysa sen çıktın karşıma
Allahı var doğrusu sevdiğim bir içim su
Ne susuz ne havasız ne sensiz olmak
Mümkün mü güzelim susuz kalmak
İçi aydınlanıyor insanın sen baktığında
Kendini buluyor bir su kenarında
Dertten kasavetten arınmış
Tıpkı kar taneleri gibi
Uçuşur yükselir gökyüzüne
Hele de insan iç yolculuğu yaptığında
Güllerle dolu bahçeler şırıl şırıl akan sular
Müziği andıran sesiyle görünmez fıskıyeler
Yaz sa serinletir içini
Kış sa sarar tüm sıcaklığıyla
Sen su sen Mavisin alabildiğine derin
Bir yolculuk için ideal yeşile bakan mavi gözlerin

9 -Eylül -2008 -Bodrum