Su...! Şiiri - Feriha Ceylan

Su

Umut su
Yangınlarda su yüreğim
Karalı yangınlarda
Yağmurlar siliyor gözlerimi
Karargahı yok ki ömrümün
Günüme zulüm akıtır özünü
Kanlı sütlere kesmiş

Umut hayat
Umut yaşamak
Bir damla su
Çamlar başını eğdiriyor
Korkumu erdiriyor
Ölüme dik
Yaşama şans veriyor
Uçlanan filizlerde
Dağlıyor zamanı
Yeşile sevişen gözlerde

Umut geldi
Deryaların dibinde şimdi
Anlıma düştükçe güneşin alası
İçimde bir efkar
Kanarsa çok kanar
Ağlar suya söğüt dalları
Sabaha aç yanar
Ya duyarsa yaşlı anam
Ağlar suda sular
Yosun kaplı kayalıklar
Yaşamak sa su suya yanar
Zerresinde tohumlandığım

Umut içimde
Şimdi de ters dönen
Kaplumbağanın sırtında
Yinede kadere
Yan yatmış gülüm
İçi boş inci tanesi umut
Çıkmaz suyun yüzüne özlemsi
Karıncadan ata binmiş
Höyküresi gelir sebeplerimin

Umut varış
Koş hüzünüm koş
Belki bir tat alası ömrün
Küren küren
Balıklar zuhur etmiş
Canın av mevsiminde
Öğür acılı saltanataları
Bitisin kara yazı
Sor nasıl bir yol gelinesi
Koyuverdiğin ömrün
Yaşamı yeni tadıyor
Şimdi su başlarında
Gecesi yeni başladı sevdamın