Su Şiiri - Turgay Coşar

Toprakta'ki nemdir, ısınsa buhar.
Sağnak yağmurları,getiren bahar.
Vucutta ter olur, kanda'ki bu har.
Hayatın tıpatıp, kendisidir su.

Denizdir,ırmaktır,sonsuz deryadır.
Çölde serap denen, anlık rüyadır.
O başlı başına, yarı dünyadır.
Umutların ıslak, sevgisidir su.

Canlı cansız, ne var ise her şeye,
fincanda kahveye, kadehte meye,
Gözün görmediği, varsa görmeye.
Can veren, yaşama dengesidir su.

Tabloya ruh veren, naçiz eserdir.
Hararet yapınca, süzülen terdir.
İçince bedene, derman'dır ferdir.
Can pazarının, tek sergisidir su.

Gözün birikince, akan yaşıdır.
Kar kaplı dünyanın, kara kışıdır.
Fırtına öncesi,dolu taşıdır.
Allahın en kutsal vergisidir su.

Coşar bazen, hırçın dalgalar ile;
Aşar dağı taşı olur şelale.
Yol bulamayınca sakin bir göle
Vuran yakamoz ve, gölgesidir su,