SREBRENİTZA (AKROSTİŞ)
Srebrenitza! Ah Srebrenitza! İnsanlığın alnından vurulduğu yer,
Rahat uyuyor mu yatağında, o korkak ve menfur asker?
Emanetti nice canlar, o askerin namusuna,
Boşnak değil katledilen, katledilen bütün beşer.
Rabbim Allah diyor diye kıyılır mı masum canlar?
Eğilsin utanç ile, insan olan bütün başlar.
Neredesin ey insanlık! Neredesin ey adalet!
İnsanlara insanlığı, unutturdu bu vahşet.
Tasalanma ey kardeş! Elbet o gün gelecek,
Zaferler kolay değil, nice canlar istenecek,
Ağlama, şöyle bağır. Yaşasın Bosna Hersek!
Kayıt Tarihi : 11.7.2010 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!