Srebrenitsa Şiiri - Musa Apuhan

SREBRENİTSA

Hangi sonsuz ayrılıkların kucağında
Hangi dipsiz uçurumun kenarlarında
Hangi doğmayan güneşin yarınlarında
Böyle acı çekiyorsun SREBRENİTSA

Hangi nefret mabedi yüreklerdesin
Hangi musalla taşında dirilmektesin
Hangi hayberin tepesindesin
Böyle yapayalnızsın SREBRENİTSA

Hangi çıkılmaz yol başlarında
Hangi ebabilin sicim taşında
Hangi zeynebin göz yaşlarında
Feryat etmektesin SREBRENİTSA

Hangi avcıların pusularında
Hangi korsanın pusulasında
Hangi kerbelanın kanlı yasında
Katledilmektesin SREBRENİTSA

Hangi harabenin kapı eşiğinde
Hangi can çekişenin ölüm döşeğinde
Hangi terk edilmiş bebek beşiğinde
Yalnız ağlamaktasın SREBRENİTSA

Hangi garibanın boş sofrasında
Hangi sevdalının hoş sedasında
Hangi karanlığın loş ortasında
Hüzün yaşamaktasın SREBRENİTSA

Hangi ormanın kuytularında
Hangi nehirin dalgalarında
Hangi enderin miraçlarında
Dosta yol arıyorsun SREBRENİTSA

Hangi Küfe’nin Yezidlerinde
Hangi Karun’un yazıtlarında
Hangi Cudi’nin tam sırtlarında
Tarihe not düştün SREBRENİTSA

Hangi çakalın inlerindesin
Hangi nemrutun mahzenindesin
Hangi celladın ilmiğindesin
Can çekişiyorsun SREBRENİTSA

Unutmadık unutmayacağız SREBRENİTSA
Bedenim ANADOLU yüreğim BOSNA
Yenik düşmeyeceğiz geçen yıllara
Buda ahdımız olsun SREBRENİTSA

Musa APUHAN