Sözün Özü Şiiri - Metin Başol

ne kadar çok kokuşmuşluk var
yanımızda, yöremizde..
ahhh körlüğümüze yanarım...

kendimiz olamayışımız
bundan olmalı..
susmuş,
susturulmuşuz.

ne söylencek sözümüz kaldı..
ne de söyleyeceklerimizi,
dile getirebilecek,
cesur
dillerimiz..

kendimiz olamadığımız
oluşlarımızla,
ne kadar da hazin bir
varoluş
sergiliyoruz..

bunca kirlilik,
bunca kirletilmişlik..
bunca öz olamayış...
bunca suskunluğa boğuluşumuz
ne kadar acı..
ne kadar acı..

oysa başlangıçta sadece söz vardı..
ne söylenecek sözümüz kaldı..
ne de söyleyebilecek özümüz.
önce sözümüzü aldılar..
sonra kendilerimizi....

sözün özü;
çaldılar
sözü ve özü.

27/04/2007-ctesi,18.36-Ankara