Sözün Öncesi Söz - Kavl-i Garib Çoban
İnsanın yaşam süresi bir an; özü akıcı; duyumları belirsiz.
Tüm bedeninin bir araya gelmesi kolay bir ayrışma.
Ruhu bir kasırga; kaderi tahmin edilmesi zor.
Daha dün gibi, şöhreti belirsiz bir fikir.
Kısacası, bedeninden geriye kalan her şey akan su.
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
İnsan çaresiz olduğunu
En fazla mezarlıkta fark eder,
Ölüm;
Doğan her canlının kaçınılmaz akıbetidir zira,
Dua tek teselli...
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta