491- Dostunu kaybetmek istemiyorsan onu asla deneme.
492- Unutma öleceksin. Bu dünyada kalıcı değilsin.
493- Tefekkür insanoğlunu hesaba çekiyorsa bir işe yarar.
494- Hatırladıkların kadarıyla varsın.
495- Gözümüzü, kulağımızı, gönlümüzü dışarıya kapamalıyız ki içimize dönmeye fırsatımız olsun.
496- Anlamak sorumluluğu da yanında getirir.
497- Şu fani âlemde insan, baki olana dönemli değil midir yüzünü?
498- Maddi manada öyle görüyor olabilir, ama insan asla yalnız değildir.
499- Tercih edilmiş ve içselleştirilmiş bir yalnızlığın içinde yaşamak ruhunu dinlendirip besler insanın.
500- Soyutlamalar varsayımlara imkân hazırlar, varsayımlar ise durağanlığı harekete geçirir.
Kayıt Tarihi : 23.5.2024 17:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!