Sözün Gücü Şiiri - Mehmet Aydın

Sözü dövüyorum örste
Bir altın varak oluyor
Bir çelik
Atıyorum onu kızgın fırınlara
Yanıp pişerek karşıma çıkıyor
Elinden tutuyorum sözün
Salıyorum orta yere
Eritiyor kaskatı taşı
Isıtıp tipili havaları
Denizleri kaynatıyor
Usulca koluna giriyor varlıkların
Taç oluyor başlara
Gül satıyor pazarlarda
Kral kraliçe olup
Dil döküyor uyruklara
ışığa çevirirken kitapları
Kanatlı aşkları besliyor sürekli
Taht kuruyor şarkılarda