Sahipsiz kentin ışıkların da aradım;
Fırtınalı bir havada kaybettiğim,
kaybolan izlerini.!
Geceye damgasını vurmuştu
O yorgun bitkin ses;
Gel diyordu.. Ve sesi kesiliyordu;
Uzun uzun bakıyordu,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yorgun gecenin karanlıklarında kayboldu giit yani..
Güzeldi Hacer hanım.
Tebriklerimle.
ve yürek ...
sadece dinledi sessizliği birde içinde kopan fırtınayı...
saygılar kaleminize...
kutluyorum...
harikulade yürekten kutlarım yüreğiniz dert görmesin saygılarımla
Çok hoş... anlam çok çok derin. saygılarımnla.
Abla hayırdır!! serbeste dönmüşüz.
gel desin de sesi kısık olsun ne farkeder ki.. gel diyor ya asıl olan o değil mi?
gel deyipte kayıplara kaçış varsa işte o zaman kimsenin sesi çıkmaz. seven tüm gönüller susar, susar ve kan kusar..
tebriklerimle.. Cumhur Karaca
'Ne rüzgarın esecek gücü kaldı;
Ne de o sesin söylecek sözü.!
Sessizliğine boğuldu şehir, sensizliğime öldüm, der gibi,
Paylaşımınızı kutlarım
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta