İki yetim ağlıyor, sözün bittiği yerde,
Sükûnetim çağlıyor, acı var yine serde,
Birinin çorabı yok, diğerindeki yırtık,
Kuru lafa karnım tok, fakiri görün artık.
Yetimler buruk büyür, eksiktir baba yanı,
Bastırırlar sessizce, kalplerdeki isyanı,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
