Sözümü Tutamadım Şiiri - Şükran Çamoğlu

Gökyüzünde bulut oldum kar oldum
Yeryüzünde yağmur oldum sel oldum
Ardın sıra koşmaktan çok yoruldum
Yıldızlar yerini söylemediler

Sormadığım adres sokak kalmadı
Kapılar yüzüme tek tek kapandı
Derdin nedir diye soran olmadı
Aşkımı nedense anlatamadım

Sesin kulağımda hala çınlıyor
Karanlık geceler sabah olmuyor
Allah istemeden ömür bitmiyor
Hiç kimse yerini dolduramadı

Duydum ki sevgilim toprağa gitmiş
Elimde sigaram şarabım bitmiş
Meğer çaresizlik ne acı şeymiş
Mezarlıkta adını aradım bugün

Kırk yıl önce kaybetmiştim izini
Verdim ama tutamadım sözümü
Kavuşmadan sen kapadın gözünü
Hakkım helal mekanın cennet olsun