Bakışıma çöktü akşam ayazı
Yüzüme bakmaya yüzüm utanır
Boşuna mı ettim onca niyazı
Gönlüm bölük pörçük, sözüm utanır.
Oysa gündüzlerin müptelasıydım
Kalleş gecelerin heyulasıydım
Hüzün sokağının baş belasıydım
Her köşe başında izim utanır
Ben mi hep çırağım, kader mi usta?
Tüm körpe düşlerim kör bir mahpusta
Gökyüzü kahırlı, türküler yasta
Mızrap tele küsmüş, sazım utanır
Mevsimler de şaşkın sefil halime
Bülbüller etmiyor bir tek kelime
Derdimi diyemem hiçbir alime
Baharım kan revan, güzüm utanır.
Gönlüm bölük pörçük, sözüm utanır.
S.U.
10 03.2011
Serkan UçarKayıt Tarihi : 1.4.2011 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!