Sözüm Tükendi Şiiri - Gökhan Güneş

Boynuma geçmişken aşkın kemendi,
Seni unuttuğum gülünç söylenti.
Geceme yağdıkça yıldız gözlerin,
Sabaha çıkacak gücüm tükendi.

Sana bahar dedim, sen idin yazım.
Ben bahar dedikçe, sen oldun güzüm.
Seni anlattıkça eskidi sazım.
Sazımda vurduğum, teller tükendi.

Ne sitem ettim sana nede şikâyet.
Soldurdun kuruttun beni nihayet.
Gün gelirde bir gün, dönersen şayet,
Seni affedecek hatrın tükendi.

Cömertçe döktüğüm gözyaşı sana.
Boynumu büktüğüm bu sevda sana.
Mektubum, şiirim, düz yazım sana.
Lâkin söylenecek, sözüm tükendi.