Sözüm Geçmez Oldu Seni Sevene

Sözüm geçmez oldu seni sevene
Kulak bile vermez vazgeç dememe
Dünden razı olmuş süründürmene
Kapında gönüllü kul olmak ister

Ne gelişi belli ne de gidişi
Aklını oynatmış yok doğru işi
Gözünde olmuşsun muhterem kişi
Bastığın her yere yol olmak ister

O kadar aksi ki deli mi nedir
Her sensiz gününü sanar bendendir
Gelip bana seni sormadan kimdir
Varıp gerdanında pul olmak ister

Yolunu ayırmış benden tersine
Bilmez ki çökecek dert sinesine
Sırtını çevirmiş tüm cümlesine
Bağında kurumuş gül olmak ister

Düşünüp dururum bu kalp benim mi
Bu ateşi tutan benim elim mi
Sana odaklanmış irfanı, ilmi
Yanıp, ocağında kül olmak ister

Islak sayfaları hiç okumadan
Ne çıkar olsa da boş diploma dan
Sevda çilesinin kabı dolmadan
Pamuk ellerine kol olmak ister