Sözlük 1 Şiiri - Mecit Ulusoy

Sevgi : Lügatlerden silinmiş kelime
İnsan : Posası kalmış yaratık
Kadın : Anlatmaya korkuyorum artık
Aşk : İç kalelerin zapt edilmesi
Meyhane: Mutsuzlukların içildiği yer
Kadeh : Naziktir her an kırılabilir
İçki : Bazen ilaç gibidir
Bazen zıkkım zehir
Şiir : Ulaşmaya çalıştığım henüz ulaşamadığım
Çiçek : Sevgilinin eline bıraktığım zavallı
Kara : Koynumda beslediğim hortlak
Dost : Orospuların ağızlarında çiğnediği sakız
Hayat : Sonu doğmadan bilinen yol
Ölüm : Genelde kaçtığımız kaçarken ulaştığımız son
Hediye : Yardım derneğine yapılan bağış
Ela : İçine düştüğüm deniz
Sarı saç : Kurtarılmak için bana uzatılan çürük ip
Umutsuzluk: İçimde yaşayan canavar
Para : Olanları gördükçe bende olmadığına sevindiğim
maymuncuk
Cüzdan : Yeni yazdığım şiirleri sakladığım kılıf
Kimlik : İnsan olduğumuzu ispata yarayan belge
Kimsesiz : Cami avlusunda ağlayan
Çocuk : Dünyadaki canavarlar için yetiştirilen kobay
Ben : Tüm insanlar içinde bana en uzak olan
Güneş : Gündüzün karanlığını silmeye çalışan ay
Hayal : Ağzımıza çalınan bir parmak mutluluk
Kalem : Damarlarımızdaki kanla duygularımı
kağıtlara dökmeye yarayan borucuk
Düğün : Tuzağa düşen erkekler için yapılan kutlama
Yağmur : Gözlerimden içime akıttığım ırmak
Cazibe : Avını yakalamak için kadının en önce düşündüğü
ve en sonra kullandığı koz
Şeytan : Kadın+Cazibe