Sözlü Bunalım İMTİHANI Şiiri - Fulya Ertür

Bugün yine mutsuzum,
Sinirimi yüzümden çıkarıyorum
Gözlerim kan çanağı
Boğuyor göz yaşları
Bir ben anlamıyorum, bir de ben
Zaten kimse bilmiyor
Ancak gözlerim anlıyor
Ağlıyor.
Düşünmek yeter mi çözmek için dertleri?
Ya elinde kalem, kağıt anlamsız bir şiir yazmak mı?
Yağmur tanelerini izlemek mi sabaha karşı?
Tarayıp durmak mı bezgin saçlarını?
Yardım istemek birilerinden
Kirli veya temiz bir el uzanmasını beklemek,
Kimsenin yardımı olmayacağını bilerek
Haricinde, kendinden.
Yapraklarını kirletmek defteriin,
Pis havadan bir soluk almak içten, derin
Gözlerini kapamak hayata,
Faydası ancak bir dakika
Ölsem akşama doğru,
Yok en iyisi gece yarısı,
Kıvranmamı, son soluğumu
Kimse duymamalı
Sızlarken kalbim
Vururken beynime acısı,
Her yerimi sarar, üşürüm, titrerim
Ne fark eder ki
Kimsenin umrunda değilim.