Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
ayrılığın ilk günü varlığını arıyor insan sevdiğinin.
seslenince duyacakmış gibi geliyor ama yokluğunda yıkılıyor kendinden birşey kopuyor duvarlar üstüne üstüne geliyor.. ama en acı ayrılık yanındayken yokluğunu farketmek sevdiğinin.. aşık olunacak aşıkınıza aşık oldum sadece..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta