İmgeler çorbam,
Olanca yakamozuyla
Los Angelos'a, bolca kırmızı neonlu,
İzbe bir otel odasına,
Taze kesilmiş bilekten,
Özgürlüğe delilercesine akan,
Damarlardaki sıcacık kana,
Kütür kütür çırpınışlarıyla,
Habire boşluğa kan pompalayan
Delişmen yüreğe,
Çeliyor aklımıda,
Çağırıyor ötelere yekpare vücudu ve ruhu.
Dumanlanmış kafadan,
Etrafa kör bıçaklar gibi savrulan
Dumanlı bakışlar.
Lavoboda kaybolan can.
Titrek ekranda hayaller satan bir adam,
Ve Basra'da boy veren kan kuleleri,
İhtimal, Los Angelos'un neşeli palmiyeleri üzerine
Kara bir mühür misal basılmış
Şafaktan fırlayıvermiş bu güneşin kızıllığı,
Kulelerin pıhtılı sanrılarından.
Yurdumun güzelim coğrafyasından,
Hırslı istencimle uzaklaşmam,
Zavallı şiirimde boktan Los Angelos mizansenini kullanmam,
Boşuna değil sevgili okuyucu.
Sürreal karmaşam,
Merkezine çekiyor nefsimi,
Koyu bir girdap misal an ve an.
El verin, yardım dilenen elime,
Uzattığım o kara delikten.
Ve aslı birer katar olan,
Şiir sonundaki noktalar trenine nazar eyleyin.
Atlayın herhangi birisine,
Ülkeme,
Gözyaşları diyarına sefer eyleyin.
O zamandır ki sınırlarımdan girmişsinizdir,
Bir gözyaşı olup, çorak topraklarıma akmışsınızdır,
Medet ummuştur zavallı şair,
Ötelerden gelecek ferahlığa, esenliğe.
Merhemler aramıştır, nazar eylenen dizelerde,
Çelişkilerin kemirdiği zihnine sürmeye.
Sanıldığı gibi değil hiç,
Bir kul şair olsa olsa,
Aslen tanrıdır okuyucu,
Bu izbe şiirin tüm köhne sokaklarında.
Titreyen köpek gözleriyle bekler şair,
Şiiri, emekle okumanın veridği ağır yükle şereflensin diye.
Yarasa kulaklarıyla ses verir geceye,
Kuşatmada kolu kopan esmer gence yaktığı ağıt,
Duyuldu mu,
Yoksa akisleri mi yalar
Kara duvarlarını ıssız gecenin diye.
Kuldur şair,
Tanrısıdır şiirin okuyucu,
Esenliğe kavuşturur kurumuş
toprakların, kavruk mutsuzluğunu.
Ve el verir biçare gönlün
Acziyetle büyüyen tüm serzenişlerine.
Bir hiç yazılanlar kağıda,
Boşlukta haykırıştır can havliyle,
Kimselerin, görmediği,
Kokmadığı,
Yücelere kök salan biteviye,
Canım kardelendir.
Kuldur namlu ucunda duran zavallı çocuk,
Şiirdir, eti parçalayan her bir sıcak metal parçası,
Şairdir katil, ömürleri söndürür,
Katildir şair, mısralara noktalardan set çekerde,
Kendi şiirlerini, kendi pisliğinde boğarak öldürür...................
Çuf Çuf Çuf
Çuf
Teşekkürler.
İmgece:
Dize:En derin yalnızlıklarıma giden tozlu, bozuk şoseleri hayatımın.
Nokta: Son, the end, fin, Yitim, merkez
Acı: Yalnızlığında yaşadığın ıstıraplı farkındalık, kalabalıkta yiten sesin
Şair:Hiçkimse, varolmayan, idea.
Kayıt Tarihi : 12.8.2004 09:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!