“Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü, söze ne gerek! ...”
Göz ile görmeye çalışıp durma,
Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Kendini zorlayıp hayaller kurma,
Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü, söze ne gerek!
Coşup çağlıyorken sevgi bulağım,
Özümden kaynayıp dolsa sulağım,
Ağzımdan çıkanı duysa kulağım,
Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü, söze ne gerek!
Her zaman Mevla’yı taat eylese,
Her sözde yüreği rahat eylese,
Ram olup Hak için biat eylese,
Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü, söze ne gerek!
Dilinden düşmese Allah’ın adı,
Hakk’a kavuşmaksa asıl muradı,
Tarife gerek yok, gerekmez kadı,
Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü, söze ne gerek!
Yunus olup bende sorduğum beni,
Tanır mıyım bende bulduğum beni,
Nasıl tarif etsem gördüğüm beni,
Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü, söze ne gerek!
Bilip de söylese Şahan sözünü,
Yaratan’a özden dönse yüzünü,
Hakk’a bağlamışsa gönül gözünü,
Öz biliyorsa sözünü, göze ne gerek!
Göz görmüyorsa özünü, söze ne gerek!
Kayıt Tarihi : 28.5.2012 08:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!