Doğarken bir beyaz beze sararlar
Ölürsen bir beyaz kefen sararlar
Ölüm var! insanlar neyi ararlar
Gâyesiz insana söze gerek yok.
Bize ekmek soğan,kefen yeter de
Allah muhtâç etmesin bir nâmerde
Yeter mi bu dünya size bilmem de.
Bize biz yeteriz, size gerek yok.
Senin nefsin,benim nefsim ne köpek,
Yetmez aç nefise atlastan ipek
Bir günlük ömürle insan kelebek
Bu yalan dünyada bize gerek yok.
Sezâi şiiri sokup hizaya
Sazın akorduyla girer nizaya
Teller dayanırmı bilmem ezâya
Türküler susarsa saza gerek yok.
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!