Ne dostunu tanır nede eşini,
Kırmak lazım böyle itin dişini,
Kin tutmuş içini sallar başını,
Cahil utanmazdan çıkan söze bak.
Cahil köpek insanlıktan ne anlar,
Gider kendi gibi şerciyi yanlar,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'Gül gül ki küçülsün bela! Zira zahiri musibetlerin perdesi altından nice istidat çiçekleri neşvünema bulacaktır.'
Belaya gülebilen bahtiyar insanlara her zaman gıpta etmişimdir. Rabbim cem-i cümlemizi bu kamil mü'minlerden eylesin aminnnn.
Güzel şiir di kardeşim.
Nice manalı ve hikmetli güzel şiirlerde buluşmak üzere hayırlı çalışmalar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta