Sözde Vefa Yokmuş Şiiri - Ahmet Nejat Al ...

Sözde vefa yokmuş, derler dudaklardan,
Güvenme, diyorlar, dostluk yalanmış.
Bir zamanlar sıcak bakmıştık birbirimize,
Şimdi soğuk rüzgarlar esiyor aramızdan.

Bir zamanlar güneş gibi parlayan gözlerin,
Şimdi puslu bulutlarla kaplı, donuk.
Sözde vefa yokmuş, ama kalbim hala umutlu,
Belki bir gün geri döner, eski sıcaklık.

Sözde vefa yokmuş, ama ben hala beklerim,
Belki de yanıldık, belki de eksik anladık.
Dostluk bir çiçek gibidir, bakım ister,
Sözde değil, kalpte vefa olmalıdır.

Bir zamanlar güvenmiştik, paylaşmıştık her şeyi,
Şimdi sessizlik hakim, yabancılaştık.
Sözde vefa yokmuş, ama ben hala inanırım,
Belki bir gün döner, yeniden açarız kalbimizi.

Sözde vefa yokmuş, derler dudaklardan,
Ama ben hala umutla beklerim seni.
Kalbimde bir iz bıraktın, unutmadım,
Sözde değil, gerçek vefa olmalıdır.