Sözde Medeniyetten Önce

Nisan yağmurları dolar, taşardı derelerden
Kar Ağustosta bile, kalkmazdı tepelerden
Çocuklar küsküçle çiğdem kazardı tarladan
Genç, ihtiyar sesleri gürlerdi harmanlardan.

Kavun,karpuz ekilir, sulanırdı bostanlar
Can suyu verilince, boy verirdi fideler
Şelekler yapılsada, taşımazdı kamyonlar
Hormonsuzdu sebzeler oh çekerdi mideler.

Bahçeler; Yemyeşil, meyve dolu ağaçlar
Dallarına inip, konar, cıvıldaşırdı kuşlar
Kurumuş o ağaçlar,harabeye dönmüşler
Kuşlar! sımsıcak memlekete göçmüşler.

Bağlarımız vardı bizim,üzüm dolu omcalar
Yaprağından yapılırdı çokça, salamuralar
Kara üzüm, pekmez, alemlere şifa salar
Şimdi o masum halin beni candan yaralar.

Güzel olan ne varsa, çağdan nasibin aldı
O güzelim sohbetler, şimdi zillikutuya girdi
Dürüstlükle doğruluğu, haset aldı götürdü
Medeniyet denilen şey bizi, bizde bitirdi...