Sözde Aşk kapımı tekrar çalmıştı...
Çünkü kalbim bunu bana söylüyordu...
Sanki bahar tekrar gelmişti...
Kalbimin bütün çiçekleri açmıştı rengarenk...
Ama güneş hala kızgın, bir şarap misali hala yanıyordu tepemde...
Heyacandan ellerim terliyor, nefesim kesiliyor, sesim titrek bir şekilde...
Suç işliyorsun der gibi. Oysa o ateşi yakan, sen ve ben...
Ve sadece yüreğimde değil, her yerde yüzlerce binlerce sevinç mutluluk...
Bütün doğanın sanki şah damarı gibi...
Artık sen gelmiştin, haberin yokmu halen...
Kalbimin buzları erimiş, coktan aşk tohumları düşmüş kalbime, beynime... Sevdamın tek suçlusu sensin...
Biliyorum yine yeşillendireceksin, aşkımı sevdamı...
O yüce yüreğimi...
O kadar uzaktasın ki, buselerinin nemi kuruyacak...
Tam kanım kaynamışken sana...
İşlemişken seni ilmek ilmek kalbime...
Elini ver bana, kalbimden gitme...
Yağmur birden kesilebilir...
Bir bakarsın, gecede biter sabah ölebilirim..
Biliyorum sana giden tüm yollar kapalı...
Tek yönlü aşk nasıl oluyorsa, nasıl unutmuşum senin, başkasını sevdiğini.... Alışırım, seni sensizde düşlerimde sevmeyi...
Sensizliğin bir adı, bir anlamı olmalı...
Bence buna aşk özlem ve hasret denilmeli...
Biz aşkla başi dönmüş iki sevdalı..
Göz mü değdi yoksa, nazar mı...
Ne oldu aşkımıza, yaşayacağımız sevdamıza...
Ben sende, tutuklu sürgünlerdeyim.....
Kayıt Tarihi : 30.10.2008 23:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mevlana'da somutlaşan Şems'de okyanuslaşan.
Sıradan insanlarda zevkleşen. ve kirletilen.
Aslında ise insanı, Hz İnsan yapan ateştir..
Yüreğinize sağlık
Hüzünlüydü.. içtendi.. sammiydi şiiriniz.. her zamanki gibi.
TÜM YORUMLAR (6)