Sen, kış vaktinde çiçek bahçesinde açan bir Kardelen'din.
En kötü anımda dibimde biten neşeli bir çocuktun.
Kara gecelerde zihnimi süsleyen kor bir alevdin.
O ceylan bakışınla çöllerde bir damla su gibiydin.
Elini sımsıkı kavradığım masum bir prenses idin.
Dudaklarımız birbirine değdiğinde yüreğimi yerinden çıkaran sıcacık bir aşktın.
Sen; gönlümde sevgisi son bulmayan dünyalar güzeli sevgilim idin.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta