Sözde Şiiri - Arjin Arda Narçiçeği

Benim kavruk can çekirdeğim,
Artık ölmek vakti gelmiştir,
Sankilerle, gibilerle yaşamak,
Bizden olanlara yaraşır mı?

Ah benim latif can çekirdeğim,
Yaşamcıklar filizlendi dere kenarında,
Limanda bizi mendiller bekler,
Çok kişiden biri bizden değil.

İskele yolunda vapurlar ürpertir çekirdeğimi,
Meyhanede sâki kristali süslüyor,
Tepemize yağmur çökecek, şimşekler patlayacak,
Bizse; kadehlerin üstünde dansa tutuşacağız.

Benim laleli can çekirdeğim,
Ayakların birikintilere batık,
Çiçekli eteklerin kirlenmiş,
İntizarmış, lüzumu yok! Sana çamur ferah.

Şayet çekirdeğim, tükenirse yolumuz bir gün,
Gene dolaşırız cihanı, adım adım.
Şayet sıkılırsan lakırtımızdan,
O vakit ruhlar el değiştirmiştir.

Benim kavruk can çekirdeğim,
Artık ölmek vakti gelmiştir,
Sankilerle, gibilerle yaşamak,
Bizden olanlara yaraşır mı?