tene değerdi
gün taşkını yel
saçlarına dolanırdı el
ılık esintilere coşardı
büyüseydin
farkında olacaktın
duvarlar gizlendiğin
ırak sevmelere düşerdi
gözüne sürdüğün
kararmış ellerin
gece karasına mı sürdün
yeni doğan gün şaşardı
sevebilseydin
ülkende sevinecekti
halaylarda horonlarda
mendil sallamaların taşardı
mum ışığında geceleri
uyuyup kalkınca sabahı
kahvaltının tadı başkaydı
seninle vardı yaşardı
sözünde durmadığın
ellerinle ittiğin sürgün
acı tuzlu geçiştirdiğin
geçince bu işi başardı
asi ve asil duruşun
kelepçesinden kurtaramadın
dudağında dökülen
sözcükleri duymadan koşardı
23:07 23.08.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 25.8.2009 08:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/25/sozcukleri-duymadan-kosardi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!