sırtımdaymış okşayınca bildim kanatlarım
özgürlüğüm kuş, vurulmuş ağzından
annemi alıp hızlandırmış zaman
gel de bilme kaç yaşındaydın
gökyüzünce ağlamış yüzünün ovasına bulutlar
sus
kelimelerin altında bir büyük yorgunluk.
biraz burada bekleyelim sessiz,
çekip ağzımızın ipliğini küflü uykudan.
zamana ağır geldi insan eti
taşıyamadı
yükü yüklenmeden omuzlarına
düştü yazı,
söz yağmura yağdı.
altımdan dünyayı aldılar
kağıttan korkuları bindirip denizlere
buzdan bir şarkı şakağımı yaktı.
ellerinmiş bildim dokununca
yalnızlığımı.
Kayıt Tarihi : 11.5.2021 06:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!