Dayanamıyorum dostlar dayanamıyorum bana onu sormayın
Bu aşk ateşi öyle bir yakıyor ki,sakın ha yüreğime dokunmayın
Bırakın beni düşünmeyin ben böyle boş,boş gezip tozayım
Belki bu yarayı tedavi edecek ilacı eşe dosta sorup bakayım
Deli gönlüm bu ateşe dayanamaz artık,içim durmadan ağlıyor
Canımı toprağa bıraktım oralarda yalnız kaldı kimse bakmıyor
Şu dünyada düşme düşenlerin ellerinden tutulupda kaldırılmıyor
Sabret geleceğim yanına o zaman can dostun sana dayanamıyor
Nerde ne zaman bu aşk içime girdi adeta içmi kaplamış bilemedik
Hatırlarsın ya sen bahçede ben balkonda göz,göze bir an gelmiştik
İşte o zaman ılık,ılık bir esinti yüreğimi parçalarcasına delip geşmişti
Arkadaşlık teklifi yaptım nazlandın sonrada birbirimize söz vermiştik
12.03.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 12.3.2008 16:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçmişi söz verdiğimiz anları hatırladım

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!