Söz Verme Şiiri - İlhan Macit

Söz verme bana.
Söz vermek yok bu ask'ta.
Kalplerimiz bagliysa bir birine,
Yazilmissa bu askin yazgisi kaderimize,
Yasayip görmeliyiz, söz verme.
Gönül bu, kirici olabilir günü geldigin de,
Bir gün bitse de, iyi seyler kalmali yüregimizde.
En onurlu ask biz olmaliyiz,
Yalandan uzak, Nefretten uzak kalmaliyiz,
Olur da hersey biter ya, Güzel kalmali anilarimiz.
Evet çok degerlidir kelimelerim,
Esirgedigim'den degil bir tanem,
Sevdikçe dilim susar, Daha asik bakar gözlerim.
Seviyorsam, benim için dünyanin en güzel kadinisindir.
Senin etrafin da döner benim eksenim.
Tutunca ellerini hissedersin, Konusur sana tüm benligim,
Yanimdayken bile, her an daha da artar sana özlemim.
Aslinda, birbirimize sarilip ölmeliyiz her gece,
Hergün yeniden dogmali ve ölecekmis gibi sevmeliyiz bence.
Her günümüz bir ölüm olmali,
Ve her günümüz bir ömür olmali önümüz de.
Kötümser degilim aslinda,
Sözlerim, nice yitirilmis asklarin tedbiri'dir belki de.
Istemeden frenliyor yüregim kendini,
Istemeden tutuyorum kelimelerimi,
Biraksam, bir degil binlerce kez söylerdi seni sevdigimi.
Sadece bil sevdigim,
En suskun halimle bile seviyorum seni.