Söz Verdinde Şiiri - İsmet Zeren

Söz verdin de
Almadım mı sözünü
Yat dedinde
Yatmadım mı dizine
Işıklar kararır birazdan
Odalardan kokun gelir
Yanlızlığımın acıyan yaralarını onarmaya
Seslenir ismini
Unutup yokluğunu
Konuşmayı unutmuş dudaklarım
Senin saklambaç çevirdiğin
Dolunay gibi ışıdığın
Evimin
Yuvam olduğu akşamların anısına
Söz verdinde
Geledim mi peşinden
Yatmak için sonsuzluk uykusuna
Senin sarmalanamayan
Kollarının isyanına
Gittin de alışmadım mı
Çaresizlikten