geçmişi yad etmek insanı nasıl da bulutlar üzerinde gezdirir
kah güneşli bir havada
kah yağmur dolu şimşek çaktıran bir edayla
nasıl özlüyorum o gezintileri
suskun gözlerim
suskun dilim
avuçlarım diken dolu
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
''söz verdim kendime konuşmayacağım
susacağım en derinden derinlerden....''
Susmak kimi zaman bir kabul ediş, kimi zaman içinde çığlıklar barındıran bir isyan. Geçmişe takılmamak ise erdem ve tecrübe.
Acaba geçmişe takılmalı mı insan?......
İyiydi iyi..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta