Söz Ve Ses Şiiri - Birgül Polat1

Kırılgan bir ömrüm olduğunu söylüyor yapraklar..
Ahh Sevgili güz yaprağı..
bilsen, beni mutlu eden ne az şey var..
Kimseye tetik çekmişliğim yok üstelik
Neşem de hüznüm de kapalıdır çağdaşlarıma..
Yanlızca sen bilirsin..sessizdir gecelerim..
o sessizlikte an gelir ölür..an gider dirilirim..
Yanlızca hüzündür nehir gibi akan..
Açılır perdeleri düşlerin
Başlar meşki Söz ve sesin.....
Ne düşman vardır ne tüfek ne hırs vardır ne nefret..
Hüznün nehri,aşkın şehri bu köşe
razı ol bu köşede sunulan her nimete..
çıkar karşına bi veli, cismi yoktur ama belirgindir yüceliği..
ve çağırır sesi veciz sözleriyle, der ki;
“Ölümsüz bir kıpırtıdır yaşam..
sevgilidir o yaşamı sana sunacak olan..
Kendinden arın ve sevgiliyi bul..
bil ki, ben dedikçe o diyemezsin..
Unutma, ölümsüzlük şerbeti sende değildir..
sendeki sana derman değildir..
Sendeki onun şifası ondaki senin şifandır..
Kalbin akla yakınken aşka uzaktır ruh
Uzaklık kalkmadıkça ben mamurum diyemezsin..”
Sevgili güz yaprağı..
aşkla kendin arasında gidip gelmekte misin benim gibi..
Hadi gel devam edelim dolaşmaya..
her düşümü tanımanı istiyorum bu gece
bak heyecan ağacımdan seslenen bir hayal daha çağırmakta bizi
Çok sıkıldıysam yanlızlıktan,
bana benzemeyen kim varsa toplarım bu ağacın başına
Ve sesi şiire çağırırım..
yaşayan ve yaşamayan tüm fanileri..
Saçları kızıla çalan kadınlar geçer şiirlerimden..
sarışın delikanlılar...
Onlar yaşar..ben seyrederim..
keyiflendiğim de olur içindeysem o hayalin
Kızıla çalan saçlarından
taa menekşe gözlerine dalan sarışın delikanlının o kalp atışı..
Sevgiyi hisseden bir çift gözün dibinde..
Varoluşun o ağır yüküne inat..
Soğuk bi ayran içmek kadar hoş...
ve bazen bu kadar basit işte..
Sonra yine birden..ilk ışıklarıyla sabahın,
Düşer yaprakları ağacımın..söz gider...
ses gömer başını sessizliğin içine..
Aşk demi biter..
Ne kızıl ne menekşe..
kendi saçlarımın siyahlığında eskir zaman..
Saat çalar..hızlanır adımlar..
esmer bir bakışım kalır geceye yadigar..
Artık gönülden ırak olacaktır ırak düşen gözden.
İşte en zoru bu..
fani yanımın gelip koparması beni düşlerimden
Ve dönüş vakti demesi...
dönüş vakti...sesten ve sözden...
Ahh sevgili güz yaprağı..
senden daha kırılgan benim ömrüm..
Ama yine de anlatacağım bi sürü düşlerim var.
Benim olsaydı, kimlere dağıtırdım en güzel rüyaları
anlatmadım daha...
Tabiatın ateşini hangi tenlere dokurdum nakış nakış..
Kimleri memleketine aşık
kimleri leyla peşinde mecnun ederdim..
Kimlere bahşederdim çocuk olmanın o sınırsız zevkini..
İşte bütün bunları anlatıcam daha sana..
Belki ne kadar iklim varsa dolanacak hayalim..
belki yorulucam kırılıcam belki de
Olsun.. her gama ve her saadete razıyım
sen olucaksan yanımda
Yine de bi parça mahcup dilim..
ecnebi yanımdan kalma bi reddedilme korkusu
Sevgili güz yaprağı..sen yine de çevir bakışlarını bana
Pes etmeyen eşref yanıma...ve bahşet beklediğim cevabı..
Sesin ve sözün başladığı demde..
bugün de..
geceme gelir misin?