Söz Uçar Yazı Silinir Şiiri - Işıl Başkalem

Söz uçar yazı silinir.
Düşünceler dolaşır belleklerde.
Zaman sinsice yutar
Geri kalan ne varsa.
Renk silinir
Elde avuçta ne varsa erir
Maden gibi.
Düşünceler yol bulur
Karanlık tünelde.
Anılar anımsanmaz olur.
Duygu körelir
Kesmez olur paslanır.
Tüm desenleri değişir hayatın.
Kıvrımlı yollar çıkmaz yollara çıkar.
Düşünceler serpilir
Lavanta kokulu bahçelerde...
Sevgi,o güzel nadide çiçek
Gezer bir kitabın sayfaları arasında.
Kurumuş olsa da.
Yapılandırmayla gelir her şey yeni.
Düşünceler de gelir masalsı.
Bir peri kızı ansızın açar
Kırk odalı kapıyı.
Düşünceler asılır uykusuz gecelere...
Gelip bir kuş gibi konar.
Başlar konuşmaya içinde.
Başka kuşları da davet eder uzun gecelerde.
Ki davete icabet gerektir.
Çam ağaçlarının hür kokusu sarar odanı.
Kimi zaman soğuk rüzgârlar eser.
Üşürsün konduğun dalda bir güvercinle.
Kimi zaman yavaşça süzülürsün bir ırmağın kıyısında
Boylu boyunca.
Kimi zaman kimi zamandır.
Ve önceden belli değildir bir şey.
Düşünceler yapışır yakana.
Onu terk etme diye yalvarır.
Bir köpek yavrusu gibi hissetmemek için
Gülümser,göğüs gerersin.
Alır avucuna,kalbine yakın tutarsın.
Artık sabah olmak üzeredir.
Uykun seni çağırmaktadır.
Ki davete icabet gerektir.
Düşünceler de uyur.
Her şey uyur.
Yalnızlıklar da.