Söz taşları çarpıyordu gözlerime, saçıma, ellerime…
Ama ben yine de gittim
Hep gittim,
Her yanıma irili ufaklı söz taşları çarpıyor.
En çok da yüreğime vurup duruyorlar
Okul yolunda
İş kolunda
Aşk olunca
Herbiri ayrı renk
Siyah
Mavi
Yeşil
Konuşup duruyorlar ağzıma
Her yanımdan söz taşları değiyordu bedenime,
Rengarenk ve irili ufaklı.
Adım, kadın!
Kadın, adım adım
Ama ben yine de gittim
Hep gittim,
Uzuncaydı saçından ziyadesiyle dehlizler,
Kısa değildi hiç,
Her yanımızdan vuran!
Sol yanımızdan vuran!
Canımızdan vuran
Söz taşları!..
Kayıt Tarihi : 7.6.2024 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Adın Ayşe, Fatma her ne ise bu şiir sana yazıldı okurken öylesine değil kendin gibi oku.
Hayat!
Şiirin belirttiği gibi, "hele kadınsan!"
...
Söz Taşı bir yere kadar diğer taşlardan evla,
Günümüzde taş yerine "KURŞUN DA" var,
Kadına!
Yolda, izde, otobüste, tramvayda "GÖZ TAŞI DA" cabası!
Anladığımı düşünüyorum
Sizi, Ata Kızı...
Fakat "sözden, gözden" yılmamamız,
Göze göz, dişe diş mücadele etmeniz dileğimdir, hatta tercihim...
Öyle aşağılık bir kumpas içindeyiz ki,
Eğitimden,
Günlük hayattan
İş hayatından
Üretime kadar kuşatma altında ülkemiz,
Böyle bir zamanda şiire,şaire, bilinçli kişilere çok iş düşüyor,
Lütfen çekilmeyin bir kenara...
Tebrikler şiire...
Evet Mustafa hocam artık son rampayı tırmanıyoruz ve hala hiçbir şekilde faaliyet göstermiyorlar. Buradan şunu söylemek istiyorum bir Mustafa Kemal daha yok sizi kimse kurtaramaz. Ülke bitmek üzere. Bu tükeniş kadın neslinin de özgürlüğüne vurulan ölümcül darbedir.
Saygı ve selamlarımla..
Saygılarımla…
TÜM YORUMLAR (3)