Söz Özü Devamı Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Bu çağ; özünüzden, yüzünüze yansıyan nurun düşmanı...
/
Bazı acılar sanıldığı gibi değil
Yaşanıldığı gibi...
Ve her insanın merhameti yaklaşımıyla ölçülür...
/
Kuşlara karışmasam
Yeryüzü ayağıma pranga
/
Gürültü yapmak ruhumu incitiyor...
/
Bir de nefesleri çıkar kokanlar var!..
Anlamak
Kalbimi bir hayli yoruyor
Ayrık otu gibiyim
Çıkarlarına zararlı...
/
Hiç kimseyi
Kendinize düşman yapacak kadar dost edinmeyiniz!
Dostluğun da kuralları olmalı
Düşmanınızla olan mesafeler gibi...
/
Kalbimin yolcusuyum
Başım bulutun üstünde rahat...
/
Bak bakalım içine kaç kişi kalmışız?
Eskisi gibi kalabalık değiliz artık
Hep bir kayıp veriyoruz
Ya ölümden ya zulümden...
/
Bu şiirden öte
Aşık olduğun kişinin yüzünü
Cümle cümle kağıda işlemek
Armağanınızı
Kalemimin kalp duvarına astım...
/
Duasını esirgemiyorsa bir kalp
Başka söze ne hacet...
/
Tutunacak dalın kendinsin...

Yüreği azimli olmalı insanın!..
/
Şiir, yüreğin başkaldırnasıdır...
/
Bu kadar çok anıyorsanız adımı
Demek ki dilinizde değil
Beyninizde imzam var!..
/
Menfaatçi bulut
Yağmurunu denize koşturur...
Bu yüzdendir ki, ne toprağın kokusunu bilir, ne çiçeğin özünü!..
/
Kimseyi yaralamayın; hele yaralı bir insanı, gidip bir de siz yaralamayın; bunun bir de Allah'a şikayet edilmesi var...
/
Bozulmaya freni tutmamaya başladı çoğunun. Çıldırmışlara çıldırıyoruz!..
/
Nasıl bir çağ bu! İnsan insana ağ!..
/
İnsan kayıplar şehri, içinin bir köşesinde...
/Ey uykum
Gözlerime seni buyur edemiyorum
Kalemim, kalbimi
Şiire kırmızı bir ip halinde sökmekte...
/
Ne yerinde sayması!
Durumun köklerine kazma vuruyorum
Yıkıp, yakmaya.
Kül olsun zaman...
/
Öfkemin her şeyi önüne kattığı yerdeyim
Şiirler dizginlemesin beni
Dönüşü olmasın hiçbir şeyin...
/
Ömür hayra yorduğumuz bir rüya...
/
Kalbin kanatları var yurduna, yuvasına...
/
Yüreğin ülkendir
Aşkın alsancağın...
/
Yol geçen hanı değildir gönül
Sınırları olmalı insanın.
Yüreğinde bayrak olmalı
Alsancak gibi olmalı aşk...
/
Uyanır uyanmaz derleyip toplamaya başladığın kalbini
Gece olunca iki kat dağılmış bulursun...
/
Senli rüyalarım hiç bitmese şu kabus aleminde...
/
Ben sende noktaydım sadece
Bedelini bu kadar ağır ödeyip
Ünlem işaretine döneceğimi bilemedim!..
/
Oldum sanmak yanılgıdır...
İnsan daima olma yolunda çabada olmalıdır güneşe selam durup...
Şaşırıyorum kimi insanların bu denli kendini her yönden tamamlamış olduğunu sanmasına...
/
Aşk insanı özüne harmanladığında, ''En Sevgiliye'' yola koyulursunuz... İlahi aşk, maddeden çıkıp manaya kavuşmak...
/
Bir şiir ancak geceye güneş olarak doğabilir
Aydınlık bir yürekten...
/