Söz Özü... Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Ne vakit hüzünlensem
Gider şiire sonbahar olurum...
/
İnsan eksiltendir
Seni senle tamamla...
/
Kalbimi çiçekler ve şiirler sarıp sarmalasın
Ben sizin dünyanızdan değilim....
/Kesiciyse dil, neylesin güzel söz..
/
Hüzün
Geceye binbir hece
Eşkiya gibi
Uykunun önünü kesen...
/
Bazı şiirler, kalbinizi sayfanın ortasına birden bırakandır; aklınız şaşırır...
/
Ben bu dünyanın ürkek kuşlarındanım
Kanatlarım hazır halde göğe açık...
/
Gece hüznün annesidir
Kalbimizi kucağına bıraktığımız...

/Bazılarının dili kurban peşinde; seviyorlar insan kanatmayı!..
/
Ben, sırtımı hep yüreğime dayadım...
/
Yüreğin dağınsa, zirvesine tırmanmanı talep eder...
/
İnsan, kalbiyle vardır!..
/
Dört mevsimse ömrün
Bazen yarımsın, bazen bütün
Ve asi bir kalpsin...
/
Onca şeye özlemin varken
İnsan niye yerinde sayar ki...
/
Şiir benim ayak izlerim, kalbimde...
/
Duygular büyür
Dünya küçülür...
/
Gece olur göğüs kafesin hüzne açılır
Yıllardan yaralı dünler dökülmeye başlar...
Bu bir yağmurlu rüzgara kapılma halidir
Duyguların omuzunda ağırlaşmaktadır...

/
Ruha değen düş
Çok ömür eder...
/
Şikayetçi değilim, kalbim seviyor
Vicdanıma beş vakit hüzün serpmeyi...
/
Dünyanın kalbi yok
Gazze buna ispat!..
/
Ey hasret, senin toprağa hiç mi uykun gelmez?
Günden güne çoğalmaya yeminli gibisin...
/
Uykumuz dar geliyor geceye
Hüznümüz hep birkaç beden büyük...
/
Bu çağın aşkları genelde kalbini bir bütün etme değil çok kişiye bölme!..
Oysaki insanın kalbine olan onurlu duruşu, benliğine olan saygısındandır!..
/
Günün özeti hasretin
Bende uçar adımlarla gitme isteği...
/
Bin gerçekten daha güzel olan hayali gerçeğe saymak gerek!..
/
Uzaktan sevmek her yüreğin harcı değil...
/Hayatın kimliğidir yaşananlar...
/
Kül oldum memnun oldum...
/
Tökezlemek istiyorsan; el alem de yeter!..
Başarmak istiyorsan; zihnindeki el alemi yok et!..
/
En güzel cümleleri gözler kurarmış
İçi sevgi dolu hüzünle...
/
Kalbin de kanatları, atları var
Şahlanır uçarcasına
Gök yüzüne...
/
İnsan tütmekle meşhurdur....
/
Üzmekten zevk alan, kalbinde zehir taşıyandır!..
/
Özlemek kalbin mücadelesi
Sevme adına...
/
Kendimle koşmayı seven bir insanım, bu yüzden kimseyle yarışım olmaz!..
/
Ruh benimsemediğini reddeder
Dünyalık değilse kalbi!..
/
Para, bir nevi uyuşturucudur nefse ''enjekte'' edilmişse eğer...
/
İnsan en az birkaç defa türkülerin içinden geçip gitmeli...
/
Hasretini alsam karşıma
Yine ne çok sen olacak yağmurlar
Can yanım...
/
Uyku da bir umut kapısıdır
Özlem adına...
/
Kalp aynasını arar
Ruhuna güneş açmaya...
/
İnsan suya benzer, tortusunu dibinde tutan; o tortuyu çıkarmaya bir cümle bile yetiyor...
/
Çiçeklerle konuşurken anladım
Rüzgarın sevilmeye koştuğunu...
/
İnsan kargaşa! Kıyıya geçince dünya daha netleşti bana...
/
İçimizin ağrısına bastığımız umut, tuz!..
/
Yüreğimiz bir de endişe yorgunu...sevgi gül ...
/
Merhamet ve sevmek sürüyorum yüreğimin acıyan yanlarına...
/Eylül olur, şiir olur giderim...
Benden bana
Göçmen kuşlardanım...
/
Uykum da eylül
Yaprak döküyor her rüyam
Kirpiklerimin altına...
/
Hayat dediğin gözyaşına düşen gülümseme...
/
Sevmek duygusu yağmurdur; hesapsız...

Seviyoruma bankot dolduruyor ucuz kalpler...
/
Kimi seviyorsanız sevin, şiir etsin kalbiniz, sevginiz...
/Sizin yaşadığınızı yaşasa, yerinden kıprayamayacak insanların koşmuyorsun demesidir empatisizlik!..